28 жніўня споўнілася б 80 гадоў паэту Генадзю Бураўкіну. З гэтай нагоды ў Беларускім дзяржаўным архіве-музеі літаратуры і мастацтва была падрыхтаваная невялікая віртуальная выстава, заснаваная на дакументах з яго асабістага архіва.
Генадзь Мікалаевіч Бураўкін — паэт, публіцыст, перакладчык, грамадскі дзеяч. Нарадзіўся 28 жніўня 1936 года ў в. Шуляціна (Віцебская вобл.). У 1959 годзе скончыў Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт па спецыяльнасці “журналістыка”. Працаваў у часопісе “Камуніст Беларусі”, газеце “Літаратура і Мастацтва”, быў карэспандэнтам “Правды” ў Беларусі, галоўным рэдактарам часопіса “Маладосць”.
У 1978-1990 гг. Генадзь Бураўкін працаваў на пасадзе старшыні Дзяржтэлерадыё БССР. Звольнены за падтрымку дэмакратычных сілаў, ён у 1990-ым адпраўлены на дыпламатычную працу. У 1990-1994 гадах быў пастаянным прадстаўніком Рэспублікі Беларусь пры Арганізацыі Аб’яднаных Нацый. Па вяртанні цягам некалькіх гадоў працаваў як намеснік міністра культуры і друку, а пазней — у 1995-2001 — у часопісе “Вожык”.
Генадзь Бураўкін быў Дэпутатам Вярхоўнага Савета БССР 10-га і 11-га скліканняў, адным з ініцыятараў прыняцця Закону аб мовах, старшынём Таварыства беларускай мовы.
Першыя вершы Генадзя Бураўкіна былі надрукаваныя ў полацкай абласной газеце ў 1952 г. Пазней выйшлі кнігі: “Майская просінь” (1960), “З любоўю і нянавісцю зямною” (1963), “Дыханне” (1966), “Жніво” (1971), “Выток” (1974), “Варта вернасці” (1978), “Пяшчота” (1985), “Гняздо для птушкі радасці” (1986), “Узмах крыла” (1995), “Паміж зоркай і свечкай” (2000), кніга “Выбранае” (1998), “Чытаю тайнапіс вачэй” (2001), “Жураўліная пара” (2004) і інш.
На вершы Генадзя Бураўкіна напісана шмат папулярных песень, у 1984 годзе пабачыў свет адмысловы зборнік песенных тэкстаў “Табе, Беларусь” (1984). Асаблівую вядомасць набыла “Калыханка” на словы паэта, якая доўгі час выкарыстоўваецца ў аднаіменнай дзіцячай тэлепраграме.
Генадзь Бураўкін выступаў у друку з нарысамі, публіцыстычнымі і крытычнымі артыкуламі, быў аўтарам сцэнарыяў некалькіх дакументальных і мастацкага фільмаў, перакладаў на беларускую мову вершы рускіх, украінскіх, малдаўскіх, балгарскіх паэтаў.
Генадзь Бураўкін памёр 30 мая 2014 года ў Мінску.
Дакументы з асабістага архіва паэта былі перададзены ў БДАМЛМ удавой Юліяй Бураўкінай у гэтым годзе. Сярод захаванага — вялікая колькасць фотаздымкаў з розных перыядаў жыцця паэта, аўтографы і машынапісы, перапіска, біяграфічныя дакументы. Усё гэта з часам (пасля навукова-тэхнічнай апрацоўкі) будзе даступна даследчыкам.
